Yasadigim yer kucuk bir kasaba.Istanbul gibi bi sehirden cikip buraya gelince baya bi attan dusmuse dondum. Buranin huzurlu kucuk yasantisi insani hic yormuyor ama genede buyuk sehrin kokusunu ozluyorum.
Cok sansliyim ki gelir gelmez tanistigim ilk Turk arkadasim yillardir burda yasiyordu ve bir multicultural gruba uyeydi. Yani ne mi: bircok milletten kisilerin biraraya geldigi bi grup. Bu grubu kuranlar Avustralyali birkac bayan ve ulkeye gelen diger milleten kadinlarin adapte olmasini sagliyorlar. Aktiviteler duzenliyorlar ve her 15 gunde bir bulusma gunu duzenliyorlar.
Iste bu gectigimiz cumartesi gunude bu gruptaki bir arkadsin evinde mangal partisi vardi. Evleri genis bir arka bahceye sahip. Derin burda diger cocuklarla oynamaya bayildi. Ne yazikki gene uyku problemimiz yuzunden fazla kalamadik ..
Ama genede guzel vakit gecirdik. Yedik ictik eglendik. Sonra eve geldik ve kocis bana surprizini yapti. Yeni bir ise basladi ve hergun 2.5 saat trenle Melbourne gidip geliyor. Aksam eve gelmesi 9.30. Biz Turkiyede yasayanlar icin , ozellikle Istanbulda yasayan ve calisanlar icin cok anormal bi tempo degil tabi, ama burda oglen yemegine bile 5 daikada evine gelebilen biri icin baya zor oluyor. Ve dediki '' ben yaninda yokum ve tek basina bebekle senin icin zor olacak. Bu donemi atlatana kadar hadi istersen sen Turkiyeye git.''
Buna korun istedigi bir goz Allah verdi iki goz denir.. Geliyorum dostlarr.. Cok yakinda Turkiyedeyimmmmmmmmmm.. Heyooooooo
ayyy süper bi haber:)) çok sevindim. Bu demek oluyor ki uzunca bir süre Türkiyedesin ve Yalnız değilsin artık. Eee mağdem geliyorsun Ankara'ya da uğrarsın artık. Yupii çok sevindim:))
ReplyDeleteBende coook sevincliyim.. Ay burdaki islerimi biran once halledip gitsem diye telasa basladim. Ankaraya da gelicem tabi, gelmemmiiiiii..
ReplyDelete